දිලුම් මචං!! මේ දුක අපි විඳගන්නේ කොහොමද?

අද උදේම මුහුණුපොතට ලොග් උනේ හිතේ සතුටකින්.අදත් අලුත් දවසක්නේ කියල හිතලා. ඒත් ෆේස්බුක් එකට ලොග් වෙලා තත්පර තිහක්වත් ගියෙ නෑ. මට උබේ වෙන්වීම අහන්න ලැබුනා මචං. ඇත්තම කිව්වොත් මට කර කියා ගන්න දෙයක් නැතිඋනා. මගෙ ඇස්වලට කඳුලු ආවා උබ වගේ හොඳ ඉලංදාරියෙක් අපිට නැතිඋන එක ගැන.
මම උබ ගැන වැඩිය දන්නෙ නැති එක ගැන ඇත්ත. ඒත් අපි සයිබර් සිහින සැණකෙළියෙදි හම්බවුනා උබට මතක ඇති. මමවත් උබවත් හිතන්න නැතිවඇති උබට මේ වගේ දෙයක් මෙච්චර ඉක්මනින් වෙයි කියලා.
   අපිට ආයෙ කවදා උබෙ කවි සිතුවිලි බලාගන්න හම්බවෙයිද? කවදා උබෙ ඔය විහිලු ටෝක්ස් අහන්න ලැබෙයිද? කවදා උබ වගේ මිත්‍රෙයක් ආශ්‍රය කරන්න හම්බවෙයිද? සත්තයි මචං මේ දුක උබට නෙමේ. මේ දුක දැනෙන්නේ අපිටයි. හිතපු නැති වෙලාවක හිතපු නැති දෙයක් වුනාම ඒ කනස්සල්ල ,දුක ලේසියකින් පහව යන්නෙ නෑ මචං. ඇත්තටම උබ හොඳ යාලුවෙක්.
   ජීවිතේ කියන්නෙ ඕකට තමයි මචං. උබ එදා සයිබර් සැණකෙලියට ආවෙ උබට ඔපරේෂන් එකක් කරන්න තියෙද්දියි. ඒත් උබ අපිට ඒක කිව්වෙ නෑ.  ඒ උබ අපේ සතුට ගැන හිතපු නිසා වෙන්න ඇති. ඒත් අපි හැමදෙනාම හිතුවේ උබේ සතුට ගැන. ඒ උබව සනීප කරලා ආයෙත් ඉලංදාරියාගේ වැඩ කිඩ ටික බලාගන්න.
 අනිත්‍ය වූ දිවිය පුරා නිත්‍ය වන ඒතම කාරණය.... මරණය මචං.... උබ අද....අපි හෙට වෙන්න පුලුවන්..ඒත් උබ අපේම එකෙක් වගේ.ඒකයි අපිට දුක වාවගන්න බැරි.

දුප්පත් - පෝසත් බේද සලකන . . . හීන කුල - රදළ කුලගොත් ඉහමුදුනේ තබා වන්දනාමාන කරන . . . සිංහල - දෙමළ ජාති බේද නමින් කා කොටා ගන්නා . . . මේ සජීවි ලෝකයෙන් අපි විතැන් වී ගොස් සුවඳ හමන ආත්මයට විතරක් ප්‍රේම කරන මළවුන්ගේ ලෝකයකදී පමනක් අපි යලි මුන ගැසෙන්නට පාරමී දම් පුරමු . . . . 

මචං උබට නිවන් සුව!!!!!!!